Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Ότι αξίζει πονάει κι είναι δυσκολο.




Αγαπημένος στίχος από πυξ λαξ....
Τώρα που εγώ και εσύ ακολουθούμε διαφορετική πορεία
θεώρησα σκόπιμο και ίσως αναγκαίο για να προχωρήσω την αποχώρηση μου από το κάστρο μας
αυτο το μπλογκ που ηταν μια έκπληξη για 'μενα απο εσενα॥
όπως και να έχει άσχημες αναμνήσεις δεν έχω
ήταν ένα σύντομο ταξίδι ίσως πολύ πιο σύντομο από όσο περίμενα....
αλλά δεν το έκανε λιγότερο όμορφο....
Ο τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο.....
οι παλιές αγάπες δεν πάνε πάντα στον παράδεισο μερικές απλά ριζώνουν βαθιά στην κόλαση της ψυχής μας έτσι ώστε πάντα να θυμόμαστε όσα ζήσαμε...

άξιζε... δεν μετανοιωνω ούτε ένα λεπτό...
και θα σε σκέφτομαι πάντα σαν κομμάτι μου...
ήρθε η ώρα όμως για βήματα μπροστά και σταθερά...
Τελικά η επιλογή των ονομάτων ήταν σωστή...
και εκεινος έκανε οτι θεωρησε λογικο οπως και εσυ
δεν μετανοιωνω όπως σου είπα απλα μου επιτρέπεις να κρατήσω μια πικρή γεύση από το αναπάντεχο αυτού του αποχωρισμού....
Καλημέρα Ναπολέων μου δικέ μου και όμορφε Ναπολέων

Η κάποτε δική σου
Ζοζεφινα