Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

***Σκέψεις χωρις θέμα***

Είναι πολύ παράξενος ο τρόπος που έχουμε επιλέξει να μιλάμε στην ψυχή ο ένας του άλλου
μέσα από μια παλιά ιστορία... και είναι πολυ παράξενο τα λόγια μας να λύνονται εδώ μέσα.
Σ΄ευχαριστώ που βρίσκεις τρόπο να με κάνεις να γελάω κάθε φορά και να γελάς με τις παραξενιές μου.Ελπίζω όλο αυτό να κρατήσει ξέρεις πως θέλω. Μα δεν σε χορταινω να σε κοιτάω και μου έχεις λείψει αφόρητα...
Ακόμα και χωρίς στόμα ακόμα και χωρίς λέξεις θα μάθαινα να μιλάω μέσα σου.

Είσαι το πιο όμορφο πλάσμα που μου χάρισε ο θεός.


Ανυπομονώ να ξανά έρθεις...

Η Ζοζεφίνα...Σου

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Ένας νυχτόβιος ήλιος



Φεύγω
για να ρθω. Το ξέρεις και περιμένεις να φύγω. Άλλωστε αν δε φύγω πως θα ρθω;

Σκέφτηκα
την ημέρα των γενεθλίων σου να νικήσω τους πάντες. Μου αρέσει να βγαίνω νικητής. Έτσι σκέφτηκα να σου φέρω έναν ήλιο.

Έναν ήλιο πραγματικό για τους άλλους μα ψεύτικο για σένα.
Έναν ήλιο να κοιτάς και να σνομπάρεις μα να κλέβει τα βλέμματα για τους άλλους.
Έναν ήλιο όπου θα σου γνέφει το πρωΐ και εσύ θα του ανταποδίδεις...

Ένας
ήλιος μπροστά τα πόδια σου, άλλωστε τι να τα κάνεις τα άστρα; Πρέπει να έχεις κάτι μοναδικό. Άλλωστε να έχεις και εσύ ένα άστρο δε γίνεται.

Σε θέλω με κάτι μοναδικό κοντά σου...
Φιλιά ο άρχοντας σου...

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Δυο χέρια τυλιγμένα

Καθόσουν δίπλα μου και τίποτα δεν με ενοχλούσε...

Σε έβλεπα να ασχολήσε με πολλά.... με προσήλωση...

Μ'άρεσε να σε βλέπω έστω και κλεφτά λες πως η ντροπή μας απομακρύνει....

Κάνεις λάθος εδώ ίσως να είναι το μόνο λάθος που άκουσα να μου λες....

Κάποια στιγμή άπλωσα τα χέρια μου και τύλιξα αυτά γύρω σου για ελάχιστα δεύτερα γιατί σκέφτηκα μήπως δεν ήθελες.... μήπως το αισθανθείς πολύ παιδιάστικο....

Εκείνα τα λίγα δεύτερα κατάλαβα πόσο άνετα νιώθω μαζί σου....

Και επιβεβαιώθηκε αυτό που σου είχα πει κάποτε το ότι ντρέπομαι δεν σημαίνει ότι βάζω όρια και πλέγματα ανάμεσα μας, δείχνει την αγωνία μου να μην κάνω κάτι που σε στεναχωρήσει.....

Και επειδή με άλλον τρόπο δεν ξέρω πως να εκφραστώ στα λέω από εδώ και γραμμένα...

γυμνά από κάθε κοκκίνισμα....

και μικρές ντροπές που μάλλον ούτε τις βλέπεις!


Μια αγκαλιά με κάνει να αισθάνομαι ήρεμη και είναι ότι πιο αγνό και καθαρό έχω να σου δώσω μην υποτιμάς μια αγκαλιά....

πάντα περιμένω τη δική σου....



Πόσο μ'άρεσει να σε κοιτάω να 'ξερες....



ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ

Ἔλα νὰ ἀνταλλάξουμε κορμὶ καὶ μοναξιά.
Νὰ σοῦ δώσω ἀπόγνωση, νὰ μὴν εἶσαι ζῷο,
νὰ μοῦ δώσεις δύναμη, νὰ μὴν εἶμαι ράκος.
Νὰ σοῦ δώσω συντριβή, νὰ μὴν εἶσαι μοῦτρο,
νὰ μοῦ δώσεις χόβολη, νὰ μὴν ξεπαγιάσω.
Κι ὕστερα νὰ πέσω μὲ κατάνυξη στὰ πόδια σου,
γιὰ νὰ μάθεις πιὰ νὰ μὴν κλωτσᾶς.

Ντίνος Χριστιανόπουλος

η Ζοζεφίνα σου....