Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

***Σκέψεις χωρις θέμα***

Είναι πολύ παράξενος ο τρόπος που έχουμε επιλέξει να μιλάμε στην ψυχή ο ένας του άλλου
μέσα από μια παλιά ιστορία... και είναι πολυ παράξενο τα λόγια μας να λύνονται εδώ μέσα.
Σ΄ευχαριστώ που βρίσκεις τρόπο να με κάνεις να γελάω κάθε φορά και να γελάς με τις παραξενιές μου.Ελπίζω όλο αυτό να κρατήσει ξέρεις πως θέλω. Μα δεν σε χορταινω να σε κοιτάω και μου έχεις λείψει αφόρητα...
Ακόμα και χωρίς στόμα ακόμα και χωρίς λέξεις θα μάθαινα να μιλάω μέσα σου.

Είσαι το πιο όμορφο πλάσμα που μου χάρισε ο θεός.


Ανυπομονώ να ξανά έρθεις...

Η Ζοζεφίνα...Σου

5 άλλες σκέψεις.:

Έσπερος είπε...

Αν αγαπάς, σου λείπει ο άνθρωπός σου...έτσι είναι. Πολύ απλά κι ανθρώπινα...

Την καλησπέρα μου και στους δύο και να περνάτε πάντα καλά!

Άδικη Κατάρα είπε...

Κρατώ με τον αγαπημένο μου ένα παλιό κιτρινισμένο τετράδιο, το οποίο χρησιμοποιούμε σαν ημερολόγιο και γράφουμε γράμματα ο ένας στον άλλον...

Το κρατάμε μία εβδομάδα ο ένας και μία εβδομάδα ο άλλος.

Συγχαρητήρια για το blog σας...

Ο ρομαντισμός δεν πρέπει να χαθεί ποτέ.
Είναι αυτός που τρέφει την ίδια τη ζωή...

Καλημέρα


Άδικη Κατάρα

Ζοζεφίνα είπε...

Έσπερος έχεις δίκιο...

Ζοζεφίνα είπε...

Να λέτε πάντα ο ένας στον άλλο πως νιώθεται...
όταν χαθεί ο ρομαντισμός ... έχουμε χάσει ότι πιο πολύτιμο δυστυχώς...
Για όσο πιστεύουμε ο ένας στον άλλο θα γράφω εδώ γι να δηλώνω τον ερωτά μου

Άνεμος είπε...

Ζοζεφίνα, στην όποια απόσταση που υπάρχει μαζί σας, η αγάπη σας φαίνεται πως φτάνει. Έχει πολύ δύναμη μέσα της...

Ελπίζω να ανταμωθείτε σύντομα και να ζήσετε τις στιγμές σαν αιώνες!

καλησπέρα!